53637 - Η κοινή μοίρα
Ν. Λυγερός
Φιλήμων: Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι η Τραπεζούντα είχε δεχτεί τόσους πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη.
Αθηνά: Επειδή οι αναφορές είναι ελάχιστες.
Φιλήμων: Αλλά τελικά είναι λογικό… Πού αλλού να πάνε;
Αθηνά: Έχεις δίκιο αλλά φαντάσου πως ούτε εγώ δεν το είχα αντιληφθεί. Δεν είναι κρίμα;
Φιλήμων: Αντιθέτως το βρίσκω σπουδαίο!
Αθηνά: Δηλαδή;
Φιλήμων: Δεν είναι σπουδαίο που ένιωθαν ότι εκεί βρίσκεται ο Ελληνισμός;
Αθηνά: Κι ότι ήταν το καταφύγιο τους… Ναι, αυτό είναι σπουδαίο.
Φιλήμων: Έτσι δεν ήταν μόνο στην αρχή που υπήρχε ανάμειξη των δύο πόλεων αλλά και στο τέλος.
Αθηνά: Ναι, όντως. Και τώρα καταλαβαίνω διαφορετικά το παραδοσιακό μας τραγούδι.
Φιλήμων: Οι Κωνσταντινουπολίτες και οι Τραπεζούντιοι ενώθηκαν και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Αθηνά: Πραγματικά δεν ξέρω πώς ένιωθαν τότε…
Φιλήμων: Είχαν πίστη ακόμα και τότε…
Αθηνά: Θα ζούσαν μαζί έως το τέλος.