Φιλήμων: Αυτό που ήθελες, υπάρχει…

Αθηνά: Μιλάς για τον Άγιο;

Φιλήμων: Ναι, τον Δαυίδ… Δεν είναι απίστευτο;

Αθηνά: Δεν θα το έλεγα έτσι.

Φιλήμων: Εννοώ ότι υπήρχε ήδη αυτό που ήθελες.

Αθηνά: Αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί όλα αυτά δεν είναι γνωστά.

Φιλήμων: Μπορεί να μην έβλεπαν το ενδιαφέρον της υπόθεσης.

Αθηνά: Μα δεν είναι μόνο θέμα μνήμης.  Έχει και στρατηγική σημασία.

Φιλήμων: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Αθηνά: Αν αυτά ήταν πιο γνωστά, θα μας έβλεπαν αλλιώς.

Φιλήμων: Τότε κι εμείς πρέπει να παλέψουμε για να γίνουν πιο γνωστά.

Αθηνά: Και να τα αξιοποιήσουμε.

Φιλήμων: Πάντως η εκκλησία βοήθησε.

Αθηνά: Και βοηθάει…

Φιλήμων: Κάτι θα κάνουμε κι εμείς.

Αθηνά: Είναι το πρέπον.