Αθηνά: Θεωρούσα ότι έσβηναν το παρελθόν.

Φιλήμων: Με αυτόν τον τρόπο καίνε την ιστορία.

Αθηνά: Αυτό δεν είχα δει… Όταν σβήνεις το παρελθόν, καις την ιστορία.

Φιλήμων: Η βαρβαρότητα καίει για να σβήσει.

Αθηνά: Αλλά δεν έβλεπα ότι  σβήνει για να κάψει.

Φιλήμων: Γι’ αυτό έχει τόση σημασία να μη χαθούν οι πηγές.

Αθηνά: Και να διαβάζουμε τα κείμενα.

Φιλήμων: Αυτό δεν λένε και αυτά τα κείμενα;

Αθηνά: Ακριβώς! Έτσι το αντιλήφθηκα.

Φιλήμων: Όμως δεν αρκεί να γράφεις ιστορία, πρέπει να την προστατεύεις στη συνέχεια.

Αθηνά: Αυτό έκανε ο συνδυασμός του Πανάρετου και του Βησσαρίωνα.

Φιλήμων: Και τώρα αυτή η ιστορία ανήκει στη μνήμη μας.

Αθηνά: Ακόμα και οι σημειώσεις που παίρνουμε είναι μια μορφή αντίστασης.

Φιλήμων: Αυτό θα πρέπει να το σκεφτώ και για τη ζωή.