Κανείς δεν είχε ξεχάσει την Κωνσταντινούπολη…
Ειδικά στα κατεχόμενα
γιατί ένιωθαν ακριβώς τι ζούσε
εδώ και αιώνες…
Και η απαγορευμένη μουσική ήξερε
για τα αισθήματά της.
Πολλοί όμως που ζούσαν στις ελεύθερες περιοχές
είχαν ξεχάσει εντελώς
την έννοια της σκλαβοσύνης.
Δεν ήξεραν ότι ήταν μόνο
ελεύθεροι σκλάβοι
ενώ οι άλλοι ήταν
ακόμα και τώρα
ελεύθεροι πολιορκημένοι.
Αυτό ήταν το παράδοξο.
Πολλοί νόμιζαν ότι ήταν ελεύθεροι
μέσα στη λήθη.
Και σπάνιοι ήξεραν τι σήμαινε
να είσαι πολιορκημένος
μέσα στη μνήμη.
Ο μπαγλαμάς ανήκε στους δεύτερους.