Κυριακή: Δεν ήξερα ότι μπορεί να παράγει τόση χαρά ένα μάθημα μουσικής…
Ιωάννης: Μη μου λες τέτοια!
Κυριακή: Ειδικά όταν το όργανο είναι παραδοσιακό και μιλά για τα παλιά…
Ιωάννης: Αχ, τι μου κάνεις!
Κυριακή: Δεν πίστευα πόση συγκίνηση μπορεί να κρύβει ένας σταθερός ρυθμός…
Ιωάννης: Αν ήξερες…
Κυριακή: Έτσι όταν τραγούδησα ένιωσα μέσα μου τη συγκίνηση του μουσικού οργάνου.
Ιωάννης: Άκουσες την ψυχή του.
Κυριακή: Αυτό κατάλαβα μετά.
Ιωάννης: Αλλά σκέφτηκες και κάτι άλλο…
Κυριακή: Είναι η αλήθεια.
Ιωάννης: Πες, θα το αντέξω…
Κυριακή: Είσαι σίγουρος;
Ιωάννης: Τέλος πάντων…
Κυριακή: Γίνεται το ίδιο με την ιστορία. Όταν την νιώθεις σ’ αγγίζει η συγκίνησή της.
Ιωάννης: Αχ, κάτι τέτοια ακούω και…