Αθηνά: Στην αρχή είχα τύψεις που δεν είχα ασχοληθεί τόσο πολύ με το όλο θέμα.

Φιλήμων: Αφού δεν το ήξερες! Κι εγώ αναρωτήθηκα τι έπρεπε να είχα κάνει. Και μόνο τώρα, κατάλαβα ότι το μόνο που είναι σημαντικό είναι τι θα κάνω τώρα!

Αθηνά: Χωρίς ενοχές!

Φιλήμων: Αν φταις σε κάτι θα είναι αν συνεχίσεις να κάνεις τα ίδια και να θεωρείς ότι βοηθάς.

Αθηνά: Έχεις απόλυτο δίκιο, Συμμαθητή. Νιώθω ρηχή τώρα.

Φιλήμων: Μα τώρα απέκτησες βάθος. Τώρα η ιστορία σου έγινε βαθιά και η δική μου αναβαθμίστηκε!

Αθηνά: Πόσο έχεις αλλάξει!

Φιλήμων: Αυτά τα κείμενα άγγιξαν την ψυχή μου.

Αθηνά: Το βλέπω.

Φιλήμων: Παλιά ασχολιόμουν μόνο με τον εαυτό μου και θεωρούσα ότι αυτό είναι ήδη αγώνας.

Αθηνά: Ο αγώνας θέλει υπερβάσεις και θυσίες.

Φιλήμων: Αυτό το ένιωσα βαθιά μέσα μου.

Αθηνά: Τι σου κάνει η Διδασκαλία.

Φιλήμων: Γι’ αυτό προχώρα κι εσύ, άφησε τα βαρίδια.

Αθηνά: Πόσο δίκιο έχεις!