Αν δεν διαβάζει κανείς τα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης πώς μπορεί να αντιληφθεί ότι η Καινή Διαθήκη είναι ανακατασκευή; Το θέμα είναι η συνέχεια κατά συνέπεια η ριζοσπαστική κίνηση είναι πράξη βαρβαρότητας για την πίστη. Όμως η συνέχεια δεν μπορεί να είναι το ίδιο, αλλιώς είναι επανάληψη ενώ χρειάζεται μια υπέρβαση για να ενεργοποιηθεί η πολυκυκλικότητα που θα επιτρέψει την ανακατασκευή για να ζήσει το Έργο της Ανθρωπότητας. Γιατί λοιπόν να αλλάξουμε τα λόγια των προφητών; Αντιθέτως πρέπει να έχουν μια συνέχεια, αλλιώς θα νικήσει η λήθη και θα χαθεί η αλήθεια. Δεν είμαστε οι πρώτοι, είμαστε οι επόμενοι. Και η πίστη έχει βάθος χρόνου γιατί δεν ξέχασε τους αιώνες. Επίσης είναι δώρο για όλους αλλά χωρίς να υπάρχει επιβολή. Ο καθένας έχει δικαίωμα να το πάρει αν το θέλει διότι ο καθένας το δικαιούται και αυτό από την αρχή. Είναι δικαίωμα ψυχής το οποίο υπάγεται στα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας και κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να το αφαιρέσει σε κάποιον. Εξαρχής, η σκέψη της Ανθρωπότητας εκφράζεται, γι’ αυτό δεν σταματά σε μια κλασική παράδοση που είναι εκ φύσης νεκρή, γιατί δεν επιτρέπει την εξέλιξη των ανθρώπων.