Ποιος θα τολμούσε να πάρει δώδεκα μαντολίνα για ν’ αλλάξει τη ζωή του κόσμου; Κι όμως το έκανε για να το χαρούν οι καρδιές της γειτονιάς. Αλλά ποιοι να πιστέψουν ότι πήγαν μετά στην άκρη του κόσμου για να τον φωτίσουν με την αγάπη του; Κι όμως αυτό έκαναν γιατί κατάλαβαν ότι ήταν αποστολή ζωής. Κι εσύ όταν βλέπεις τώρα αυτές τις πράξεις νομίζεις ότι είναι θαύματα ενώ είναι κομμάτια ζωής που είδαν το φως και μέσα στο σκοτάδι. Διότι βρήκαν στον δρόμο ένα μονοπάτι που κανείς δεν έπαιρνε πριν. Τώρα όμως ήταν πια φωτεινό και προστάτευε όλες τις απλές καρδιές ακόμα και από τις πιο σκληρές βαρβαρότητες. Κανείς δεν είχε σκεφτεί ότι τα μαντολίνα θα είχαν τόση δύναμη για ν’ αντισταθούν σε τόσα δόγματα. Γιατί κανένας δεν είχε προβλέψει ποια θα ήταν η συμπεριφορά τους όταν θα ζούσε η δωδεκάδα; Εκτός από έναν βέβαια που είχε γράψει την παρτιτούρα με τον λόγο του. Αυτή είχαν καταγράψει πιο μετά οι τέσσερις για να μην ξεχάσει κανείς πως άλλαξε ο κόσμος.