Μυρμιδόνες : Είμαστε έτοιμοι, Αχιλλέα.
Αχιλλέας : Το μέλλον μας θα είναι σκληρό.
Μυρμιδόνες : Αρκεί να το μοιραστούμε.
Αχιλλέας : Η μοιρασιά της μοίρας θα είναι δίκαιη… (Χρόνος) Θα είναι η μόνη μας δικαιοσύνη.
Μυρμιδόνες : Θε σε περιμένουμε λοιπόν.
Χείρωνας : Δε θ’αργήσει… (Σιωπή) Κάθε στιγμή είναι κι ένας κόσμος.
Θεά : Ο κόσμος του χρόνου.
Μυρμιδόνες : Ήμασταν ένα τίποτα ενώ τώρα μπορούμε να κάνουμε το παν.
Θεά : Με σένα, Αχιλλέα, τα εφήμερα του χώρου έγιναν οι αθανασίες του χρόνου.
Αχιλλέας : Έγιναν ό,τι θέλησαν.
Θεά : Κανείς όμως δεν μπορεί να θελήσει το θέλω του.
Χείρωνας : Ένας μόνο…
Θεά : Μα εκείνος δεν είναι άνθρωπος…
Χείρωνας : Είναι το μετά του ανθρώπου.
Αχιλλέας : Ο Προμηθέας είναι ένας υπεράνθρωπος.
Χείρωνας : Το υπέρ είναι η τύχη. (Χρόνος) Ο άνθρωπος είναι η ανάγκη.
Αχιλλέας : Εκείνος άναψε το πρώτο δαδί…
Χείρωνας : Τον πρώτο άνθρωπο…
Θεά : Άλλοι είναι πρώτοι κι άλλοι τελευταίοι…
Μυρμιδόνες : Θα είμαστε οι πρώτοι κι οι τελευταίοι…
Θεά : Πρώτα οι τελευταίοι κι ύστερα οι πρώτοι.
Αχιλλέας : Ο χρόνος είναι μαζί μας !
Θεά : Όμως ο κόσμος είναι μαζί σας ;
Χείρωνας : Ο χρόνος είναι ο μόνος τους κόσμος !
Θεά : Ναι, ο μόνος…