Όσοι προσπαθούν να επισημάνουν τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ ιστορικής και κακής συμφωνίας μπορεί να τα βρουν με την έννοια του ιστορικού λάθους. Ένα τέτοιο λάθος είναι σίγουρα και ιστορικό και κακό. Ξέχασαν μερικοί ότι η χρήση του όρου ιστορικά δεν υπονοεί κάτι καλό ή κάτι τουλάχιστον θετικό. Έχουμε δικαίωμα να εξετάσουμε αυτή την έννοια και κυριολεκτικά. Η καταγραφή εντός της ιστορίας δημιουργεί ένα ιστορικό αλλά από αυτό δεν συνεπάγεται κάτι το θετικό αν δεν υπάρχει διευκρίνιση. Είναι επίσης παράξενο και αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι κάποιοι που πιστεύουν ιδεολογικά ότι η ιστορία έχει πεθάνει, να θέλουν σώνει και καλά να εκμεταλλευτούν τον όρο ιστορική. Αυτό κι αν είναι μια έλλειψη συνοχής σκέψης. Αλλά πώς να υπάρχει σκέψη όταν υπάρχει μόνο κομματική γραμμή που δεν επιτρέπει καμία κριτική σκέψη. Σε κάθε περίπτωση μία λανθασμένη διατύπωση διορθώνεται πιο εύκολα από μία κακή συμφωνία. Όμως και αυτή μπορεί να ανατραπεί μέσω της διαδικασίας αναθεμελίωσης μετά την ανακατασκευή της.