Μιχαήλ: Έμαθα τον ρυθμό, Κυρία!
Κυρία: Της πράσινης παρτιτούρας;
Μιχαήλ: Ναι, ναι κι ένιωσα την παράδοσή μας.
Κυρία: Βλέπω ότι το χάρηκες.
Μιχαήλ: Το χάρηκε και η φλογέρα.
Κυρία: Είχε καιρό να παίξει τόσο όμορφα.
Μιχαήλ: Σκέφτηκα να παίξω μαζί της και στο Δάσος.
Κυρία: Μέσα στα κατεχόμενα…
Μιχαήλ: Δεν είναι μια μορφή αντίστασης;
Κυρία: Έχεις δίκιο, είναι μια αρχή.
Μιχαήλ: Θέλω κι εγώ να αγωνιστώ για την Ιρλανδία μας.
Κυρία: Μα είσαι τόσο μικρός, Μιχαήλ!
Μιχαήλ: Δεν έχουμε κι εμείς Δικαιώματα;
Κυρία: Έχετε, βέβαια!
Μιχαήλ: Αυτό δεν λένε και τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας;
Κυρία: Αυτό λέει η Διδασκαλία.
Μιχαήλ: Τότε θα πάμε στο Δάσος!
Κυρία: Θα πάμε μαζί!
Μιχαήλ: Θα το πούμε και στους άλλους;
Κυρία: Θα δούμε πρώτα αν δεν υπάρχει κίνδυνος.
Μιχαήλ: Εντάξει.