Μιχαήλ: Είναι σαν να μας περίμεναν…
Κυρία: Κατά κάποιο τρόπο έχεις δίκιο…
Μιχαήλ: Εδώ το πράσινο είναι πολύχρωμο!
Κυρία:  Έχει όντως όμορφες αποχρώσεις.
Μιχαήλ: Μοιάζουν όλα αλλά το καθένα είναι ιδιαίτερο.
Κυρία: Είναι σαν το λαό μας!
Μιχαήλ: Λέτε να νιώθουν και αυτά την κατοχή;
Κυρία: Τα δέντρα είναι ελεύθερα εκ φύσης.
Μιχαήλ: Σαν τον άνεμο.
Κυρία: Νομίζω πως ήρθε η ώρα να παίξεις με τη φλογέρα…
Μιχαήλ: Το παραδοσιακό τραγούδι;
Κυρία: Ναι, αυτό.
Μιχαήλ: Θα τραγουδήσετε μαζί μου.
Κυρία: Και βέβαια αφού είναι για την πατρίδα μας.
Μιχαήλ: Λέτε να το χαρούν τα δέντρα;
Κυρία: Θα το δούμε από τα φύλλα τους.
Μιχαήλ: Και το δάσος;
Κυρία: Αυτό θα μεταχαρεί!
Μιχαήλ: Γιατί αυτή η διαφορά;
Κυρία: Διότι είναι της Διδασκαλίας!
Μιχαήλ: Τρία, τέσσερα…