56222 - Ο Χρόνος της επανάστασης

Ν. Λυγερός

Κυρία: Τι σκέφτεσαι;
Μιχαήλ: Ότι χρειαζόμαστε μια επανάσταση.
Κυρία: Τι εννοείς;
Μιχαήλ: Δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο…
Κυρία: Δηλαδή;
Μιχαήλ: Ο Αγώνας δεν γίνεται από μόνος του.
Κυρία: Τι θες να πεις;
Μιχαήλ: Πρέπει να είμαστε το παράδειγμα.
Κυρία: Σαν τους Έλληνες….
Μιχαήλ: Ναι! Αυτούς θυμήθηκα.
Κυρία: Δεν ξέχασες τα μαθήματα.
Μιχαήλ: Είμαστε της ελευθερίας.
Κυρία: Ναι, Μιχαήλ!
Μιχαήλ: Αυτό  σκέφτομαι, Κυρία.
Κυρία: Καλά κάνεις… Απλώς με ξάφνιασες.
Μιχαήλ: Γιατί;
Κυρία: Μα είσαι τόσο μικρός!
Μιχαήλ: Μέσα μου όμως…
Κυρία: Ξέρω, ξέρω.
Μιχαήλ: Εσύ, είσαι έτοιμη Κυρία.
Κυρία: Ήξερα από την αρχή ότι θα δείξεις το παράδειγμα.
Μιχαήλ: Χαίρομαι για σας Κυρία.
Κυρία: Κι εγώ, για την πατρίδα μας!