57381 - Τα ξύλινα άλογα
Ν. Λυγερός
– Ξέρεις τι άκουσα;
– Όχι… αλλά σίγουρα θα μου το πεις.
– Τα ξύλινα άλογα…
– Πώς το έμαθες;
– Μου το είπε μια κυρία…
– Με ομπρέλα φαντάζομαι…
– Ακριβώς… Πώς;
– Δεν μπορώ να σου πω.
– Πες μου τουλάχιστον πού βρίσκονται.
– Στην είσοδο του Πάρκου.
– Από την άλλη πλευρά της κενταύρισας;
– Ναι εκεί μετά τη χρυσή πύλη.
– Σίγουρα;
– Την αλήθεια σου είπα μετά!
– Τι μετά;
– Μετά όλα εξαρτώνται από σένα.
– Μακάρι…
– Αρκεί να πιστέψεις.
– Αλλιώς;
– Δεν θα βρεις τίποτα.
– Ούτε το πέρασμα
– Θα τα ξεχάσεις όλα.
– Και χρειάζεται μνήμη.
– Πάντα.