Βασιλική: Και στα κατεχόμενα είχε πάει πριν από εμάς.
Κυριακή: Αλλά το ξέραμε, δεν το ανακαλύψαμε εκεί!
Βασιλική: Έχεις δίκιο…Αλλά τι σ’ ενοχλεί τελικά; Ότι το έμαθες πιο μετά;
Κυριακή: Ότι δεν το ήξερα από πριν για να νιώθω τι ένιωσε όταν το διάβασε.
Βασιλική: Μα τότε θα υπέφερες σαν αυτόν.
Κυριακή: Αυτό δεν είναι το πρέπον;
Βασιλική: Δεν έχεις τις ίδιες αντοχές όμως…
Κυριακή: Ναι ξέρω, του το είπα κιόλας…
Βασιλική: Τι του είπες;
Κυριακή: Να υποφέρω λιγάκι αλλά όχι πολύ. Χρόνος Ίσα ίσα για να γίνω πιο ανθρώπινη…
Βασιλική: Κατά τα άλλα δεν του ζήτησες τίποτα…
Κυριακή: Εγώ; Χρόνος Όχι βέβαια.
Βασιλική: Είσαι όμως…
Κυριακή: Τι ; Για πες, για πες ; Μήπως μοιάζουμε ;
Βασιλική: Ε τώρα τι να σου πω ;
Κυριακή: Είδες…
Βασιλική: Βέβαια ότι δεν του ζητάς κάτι. Λέμε τώρα…. Δεν έχω ανάγκη να μην του τα ζητήσω και εγώ.