Γυναίκα: Εδώ θέλατε να με φέρετε από την αρχή;
Σωκράτης: Αλλά μόνο στο τέλος, Σαπφώ.
Γυναίκα: Η διαδρομή ήταν απαραίτητη στην κατάληξη.
Σωκράτης: Αλλιώς δεν θα είχε νόημα.
Γυναίκα: Μήπως εννοείτε ότι δεν είμαστε μόνο της Αφροδίτης.
Σωκράτης: Η Αθηνά είναι εδώ, όχι η Αφροδίτη.
Γυναίκα: Στο μέλλον μπορούμε να βρούμε ότι ήταν από πριν εδώ.
Σωκράτης: Αυτή είναι η ουσία.
Γυναίκα: Θα το χαρεί και η Σαπφώ.
Σωκράτης: Είναι μια μορφή δικαίωσης σε βάθος χρόνου.
Γυναίκα: Έλεγε την αλήθεια.
Σωκράτης: Έχετε τα ίδια δικαιώματα.
Γυναίκα: Επειδή ανήκουμε στην Ανθρωπότητα.
Σωκράτης: Και πλάθουμε την επόμενη.
Γυναίκα: Δάσκαλε…
Σωκράτης: Πες μου, Μαθήτρια.
Γυναίκα: Γιατί δεν φαινόμαστε στους διαλόγους.
Σωκράτης: Θα το κάνει το μέλλον.
Γυναίκα: Θα περιμένω τότε.
Σωκράτης: Ήρθες, δεν περίμενες.
Γυναίκα: Ήταν σωστό.
Σωκράτης: Ήταν το πρέπον.