Δάσκαλος: Γιατί βρίζεις συνεχώς;
Μασάτος: Ποιος πούστης σας είπε ότι βρίζω;
Δάσκαλος: Κανένας… Το πρόσεξα ο ίδιος…
Μασάτος: Σίγουρα δεν σας το είπε ο μαλάκας ο Σωτηράκης;
Δάσκαλος: Όχι… Μόνος μου σου κάνω την ερώτηση.
Μασάτος: Γαμώ την πουτάνα μου, άμα το σκέφτεται και ο Δάσκαλος, κάτι πρέπει να σημαίνει…
Δάσκαλος: Γι’ αυτό το συζητάμε.
Μασάτος: Δεν ξέρω ποιος καριόλης έχει βάλει αυτά τα λόγια στο στόμα μου… Εγώ, Δάσκαλε, απλώς εκφράζομαι.
Δάσκαλος: Μάλλον δεν έγινα κατανοητός… Σιωπή  Εμένα δεν με πειράζει αν και μερικές φορές χάνω το νόημα των λεγόμενών σου.  Άλλωστε εξετάζω περισσότερο τις πράξεις σου… Εσύ δεν έσωσες τον Σωτηράκη τόσες φορές;
Μασάτος: Το λυπάμαι το βλαμμένο. Κατά βάθος είναι ψυχούλα.
Δάσκαλος: Κι εσύ δεν είσαι ψυχάρα τελικά;
Μασάτος: Δάσκαλε με γαμήσατε τώρα… Το ξέρετε κι εσείς… Χρόνος
Δάσκαλος: Δεν θέλω να χαθεί η ψυχή σου.