Δεν ήξερε πώς να εξιστορήσει
όλα όσα είχε δει
εκείνο το πρωί.
Ποιος να ήταν έτοιμος ν’ ακούσει
το ανείπωτο όραμα;
Κανείς.
Επέλεξε έναν έμμεσο τρόπο…
Έτσι εμφανίστηκαν στο τετράδιό του
οι πρώτες γραμμές
εκείνης της μακρινής ιστορίας.
Δεν ήταν κατανοητό από την αρχή
σε ποια περιοχή αναφερόταν.
Δεν ήταν εσκεμμένο.
Ήθελε να φανεί η ουσία
χωρίς να σπαταλήσει χρόνο
ο αναγνώστης
πάνω σε τυπικές λεπτομέρειες
που δεν αποτελούσαν ενδείξεις.
Το πρωί δεν είχε αλλάξει.
Θύμιζε πάντα τον van Gogh
όπου η εποχή ήταν ξεκάθαρη
αλλά όχι η χρονολογία.
Γι’ αυτό δεν φάνηκε αμέσως
ο αιώνας του πρωινού.