Ο ήχος του ντουντούκ
έμοιαζε πια περισσότερο με μοιρολόι.
Και αυτό θα έπρεπε να αλλάξει
γιατί κανένας λαός
δεν γεννιέται
για να πεθάνει
ακόμα κι αν πρέπει να θυσιαστεί.
Ήταν σαν τις καμπάνες
δεν μπορούσαν να είναι μόνο πένθιμες.
Την ώρα που περίμενε απάντηση
εξέτασε προσεχτικά
τα χαρακτηριστικά
αυτού του οργάνου
που ανήκε πια
στην άυλη κληρονομιά της Ανθρωπότητας.
Μελέτησε κάθε παραδοσιακό στοιχείο
τα διαφορετικά στόμια
και τις επεκτάσεις.
Βρήκε το βιβλίο που έλειπε
κι άρχισε την προετοιμασία.
Η βερικοκιά περίμενε ήδη
Τώρα το ήξερε.
Δεν ήθελε να αργήσει άλλο.
Υπήρχε ανάγκη.