Αν κάποιος έβλεπε την αντανάκλαση του ουρανού
πάνω στην επιφάνεια ενός ποταμού
θα καταλάβαινε πώς ένιωθε
εκείνη τη στιγμή
με την πηγή της σταυροφορίας
ανάμεσα στα χέρια του.
Το ίδιο θα ένιωθε και κάποιος
που θα διάβαζε το δικό του κείμενο
για αυτόν τον νέο αγώνα.
Διότι απέφευγε να χρησιμοποιήσει
συμβολικό και προφητικό λόγο
για να γίνει πιο κατανοητός
αλλά οι παραβολές ακολουθούσαν
τον ίδιο κώδικα.
Υπήρχε η απλή πραγματικότητα και η βαθιά.
Η απλή ήταν για την όχθη,
ενώ η βαθιά έβαλε και τα σύννεφα του ουρανού
πάνω στο δέρμα του ποταμού.
Και πιο ψηλά ακόμα
ερχόταν ο Ύμνος της Ελευθερίας
με τον ήλιο τον ηλιάτορα.
Αυτό είδε εκεί.
Αυτό μοιράστηκε εδώ.