Είχε στο μυαλό του τη σύνθεση του Beethoven.

Ήταν η ημέρα της επετείου

αλλά αναρωτήθηκε ποιος θα τη γιόρταζε

έτσι ήρθαν τα πνευστά.

Ήταν τα λουλούδια της Ανθρωπότητας.

Ήταν σπάνιοι άνθρωποι

που πρόσεχαν ακόμα και τα πιο μικρά λουλούδια.

Ενώ ήταν πολλά τα άτομα

που πατούσαν πάνω στους κήπους

χωρίς να δίνουν σημασία

στα ζωντανά χρώματα της φύσης.

Πώς μπορούσαν να αγνοούν

τόσες πράξεις βαρβαρότητας

που είχαν πληγώσει

την ιστορία της Ανθρωπότητας.

Κι όμως ήταν εφικτό

λόγω έλλειψης γνώσεων

και αδιαφορίας.

Έμοιαζε με επίμονο κηπουρό

που πρόσεχε τις ψυχές

ακόμα και τις πιο μικρές

που προστάτευε τους λαούς

ακόμα και τους πιο μικρούς

ενάντια στις πιο ισχυρές βαρβαρότητες

και γι’ αυτό ήταν χαρούμενος

με κάθε μικρό λουλούδι…