Τα μικρά λουλούδια

ξεχείλιζαν αγάπη…

Δεν ήταν μόνο στον κήπο. Είχαν ανοιχτεί.

Πέρα των ορίων ζούσαν και στους διαδρόμους.

Σαν να έπαιρναν ξανά τη θέση τους.

Ζούσαν πέρα από τον τοίχο.

Ποιος θα τολμούσε να πει ότι ήταν έποικοι.

Εκεί που άλλοι είχαν βάλει το βάρος τους

δεν ήθελαν να δεχτούν την επιστροφή των λουλουδιών μετά από αιώνες.

Η βαρβαρότητα είχε άποψη για τους αθώους.

Και ποιος θα τους προστάτευε

ακόμα και η ενημέρωση

ήταν πάντα ενάντια στα λουλούδια.

Έπρεπε λοιπόν

να ζήσουν τη βαθύτητα

για ν’ ανακαλύψουν την αλήθεια

που έκρυβαν τα βάρβαρα συστήματα.

Τα λουλούδια είχαν το δικαίωμα

να επιστρέψουν στη γη τους.

Η βαρβαρότητα δεν άλλαξε τίποτα.

Το δικαίωμα της ιστορικής γης ζούσε και πάλευε ενάντια

στο έγκλημα της ουδετερότητας.

Έτσι έβλεπε τα μικρά λουλούδια.