Το πνεύμα της Ανθρωπότητας

δεν ήταν τόσο κατανοητό

όσο πίστευε.

Αντιλαμβανόταν ότι ο καθένας

εξέταζε μόνο τα δικά του δεδομένα

και άκουγε ενημερώσεις

που δεν είχαν ιστορικό υπόβαθρο

και βέβαια κανένα στοιχείο

χρονοστρατηγικής.

Δεν ήταν φυσιολογικό

να μελετήσει κανείς σε βάθος

πολλές υποθέσεις που ήταν διάσπαρτες

σε όλο τον κόσμο χωρίς άμεση σχέση

όμως τα θεμελιακά στοιχεία υπήρχαν.

Σε αυτά βοηθούσε και η τοποστρατηγική.

Συνεκτικότητα ή μη;

Σχέση ή μη;

Μεταφορά δομής;

Γιατί αυτές οι ερωτήσεις

δεν ήταν ενσωματωμένες στις σκέψεις;

Ήταν η ενημέρωση που αφόπλιζε

αυτή την προσέγγιση;

Ή έφταιγε η αδιαφορία της κοινωνίας;

Ακόμα και τα λουλούδια έχουν δομή,

χρώματα και χαρακτηριστικά όσο μικρά κι αν είναι.