Η διαφορά δεν ήταν μόνο θέμα νοημοσύνης.
Υπήρχε και το πρόβλημα της μνήμης.
Αναδίπλωση.
Αν μιλούσε σε άτομο με μνήμη διάρκειας
μερικών λεπτών δεν θα είχε νόημα
να κάνει αναφορά σε ολόκληρη παρτίδα.
Υπήρχε το ανάλογο με όσους
ήταν εγκλωβισμένοι
σε όσα ζούσαν
και δεν μπορούσαν
να ξεπεράσουν
τη μονάδα της Χρονοστρατηγικής.
Το εκμεταλλευόταν η βαρβαρότητα.
Αυτή δεν είχε ανάγκη από μνήμη.
Ο στόχος της ήταν να σβήσει τα πάντα
και όσοι ξεχνούσαν ή αγνοούσαν
ήταν συνεργάτες της.
Οι πράξεις βαρβαρότητας το εξασφάλιζαν
και αφόπλιζαν την αντίσταση.
Λειτουργούσε σαν αλυσίδα του Markov.
Η μνήμη ήταν κομμάτι της Ανθρωπότητας
εντός της νοημοσύνης.
Έτσι επινόησε
τον δείκτη μνημοσύνης.