61541 - Η υπερστήριξη των αθώων
Ν. Λυγερός
Ένας αθώος, μια αθώα
δεν ζητούν απαραίτητα βοήθεια
ούτε καν αγάπη.
Ενώ συνεχώς δίνουν τη δική τους
χωρίς να μετρούν.
Έτσι έπρεπε να μάθουν και οι άλλοι
πως υποφέρουν
για να μπορέσουν να τους αγαπήσουν
με ανθρωπιά κι όχι να τους λυπούνται.
Τότε έβλεπε τα δακρυσμένα μάτια
που σιγά σιγά χαμογελούσαν
όταν συνειδητοποιούσαν
ότι θα μπορούσαν τελικά
να υλοποιήσουν όλα όσα δεν είχαν κάνει
κι ότι ήταν θέμα χρόνου
να υλοποιήσουν τις συμβουλές του
για ν’ αλλάξουν τη ζωή και των άλλων
που δεν είχαν μπορέσει
μετά από δεκαετίες
να ζήσουν χωρίς να πληγώνονται
και να υποφέρουν.
Σαν να ήταν λουλούδια λοιπόν
έβρισκαν και πάλι πάνω του
το σώμα της γης.