Όλοι έλεγαν ότι η εκεχειρία
ήταν το τέλος.
Αλλά τώρα που το τέλος είχε περάσει
όλοι αντιλαμβάνονταν
πως τίποτα δεν είχε τελειώσει
όσο οι μαχητές δεν το είχαν αποφασίσει.
Από την άλλη
όλοι πίστευαν ότι δεν υπήρχε
πλαίσιο αποκλιμάκωσης
ενώ είχαν τελειώσει
τα επετειακά
και τα θρησκευτικά.
Σε κάθε περίπτωση
οι κοινωνίες δεν έβλεπαν το μέλλον
γιατί έδιναν σημασία
μόνο στο παρόν
και αδιαφορούσαν για το παρελθόν.
Αυτή η έλλειψη ιστορικού υπόβαθρου
προκαλούσε παρερμηνείες
για το μέλλον
και την εξέλιξη της πραγματικότητας.
Ήταν σε ετοιμότητα
και το κοινωνικό απίθανο
έτσι το είχε υπολογίσει
και προετοιμάσει…