Το δύσκολο μέρος της προστασίας της Ανθρωπότητας
δεν ήταν όπως νόμιζαν πολλοί
η αντιμετώπιση της βαρβαρότητας
αλλά η επικινδυνότητα των αθώων
που περνούσαν τόσο εύκολα
από τη σκοτεινή πλευρά
και τελικά συμμαχούσαν με τους βάρβαρους
λόγω συνδρόμου Στοκχόλμης.
Το είχε αντιμετωπίσει πολλές φορές
διότι οι αθώοι ήταν περισσότεροι
από τους βάρβαρους
και ποτέ δεν ήξερες
από πού ερχόταν η προδοσία.
Πάντα υπήρχε ένας
σε μια δωδεκάδα.
Αυτό ήταν το θεμελιακό πρόβλημα.
Οι αθώοι που κουβαλούσες
πάνω στους ώμους σου
ήταν πάντα έτοιμοι
να σου ρίξουν μια μαχαιριά
αν ήταν να σωθούν.
Γιατί το πετσί τους ήταν πιο πολύτιμο
από το δικό σου.
Διότι δεν ένιωθαν μέσα τους την ίδια
την Ανθρωπότητα.
Έπρεπε να τη μάθουν.