Ένα από τα πιο σημαντικά όπλα
ενάντια στη βαρβαρότητα
ήταν η πολυκυκλικότητα.
Ο καρπός.
Και το δέντρο.
Ο εμπλουτισμός.
Και η αφύπνιση.
Η βελανιδιά συνέχισε να ζει
μετά από τόσους πολέμους και μάχες
ενάντια στη βαρβαρότητα.
Είχε δει το κυπαρίσσι της μνήμης να πέφτει
και τις φραγκοελιές στα κατεχόμενα.
Αλλά δεν είχε γονατίσει.
Γιατί θα έβαζε άλλο κυπαρίσσι
και θα απελευθέρωνε τις ελιές.
Δεν πείραζε
που πέθανε
αφού επανερχόταν
για κάθε ανάγκη.
Γι’ αυτό φοβόταν η βαρβαρότητα.
Διότι ο αγώνας δεν τελείωνε.
Υπήρχε Αντίσταση.
Άλλωστε ήταν της Ανάληψης.
Δεν το είχε ξεχάσει
κανένας δικός του.