Η άγνοια δεν αφορούσε μόνο τους αθώους.
Ο καθένας μπορούσε να κάνει λάθη
και να εγκαταλείψει αθώους
που είχαν ανάγκη
αλλά δεν πρόλαβαν
να δεχτούν την απαραίτητη βοήθεια
από άλλους.
Έτσι βρέθηκαν μόνοι
να τους υποστηρίζουν
έως το τέλος
για να γίνει πιο ομαλή
η αλλαγή του κύκλου.
Δεν υπήρχε καμία ανθρώπινη δικαιολογία
αλλά πολλές κοινωνικές
που δεν είχαν καμία αξία.
Ο αγώνας συνεχίστηκε
με αυτούς που άντεχαν
ακόμα και την απουσία των δικών τους.
Διότι ακόμα και μόνοι,
έπρεπε να γίνει το πρέπον.
Αυτό γινόταν πάντα
όσοι και να ήταν μαζί του.
Διότι αυτό ήθελε η Ανθρωπότητα
και γι’ αυτό επέστρεφε
για το μέλλον.