Κανείς δεν ήξερε
τα προβλήματα ενός λαού
που είχε ζήσει τη γενοκτονία
και νόμιζε ότι ήταν μία περίπτωση
σαν οποιαδήποτε άλλη.
Αυτοί που ήξεραν όμως
ότι ποτέ δεν θα άφηναν να ξαναγίνει
γνώριζαν πόσα όρια μπορούσαν
να ξεπεράσουν
για ν’ αντιμετωπίσουν
κάθε νέα βαρβαρότητα.
Διότι είχαν αποφασίσει
να μην είναι πια θύματα.
Και αυτό ήταν το πρόβλημα των βαρβάρων.
Χάρηκε και εξήγησε στους δικούς του
πόσο σημαντική ήταν αυτή η απόφαση
για το μέλλον.
Αφού αθώοι ερχόντουσαν στο πλευρό
των Δίκαιων με το πνεύμα του μετώπου
χωρίς να φοβηθούν για τη ζωή τους
γιατί ένιωθαν ότι αποτελούσαν πια
παράδειγμα προς μίμηση
για τους επόμενους.
Έτσι η απόφαση λειτουργούσε
πολυκυκλικά μέσω ενίσχυσης.