Η συνέχεια του αγώνα γινόταν μόνο με τους σπάνιους
που ήταν ικανοί να γίνουν ήρωες
λόγω ανάγκης
για να βοηθήσουν.
Οι άλλοι κοίταζαν πάντα τα κοινωνικά τους
με απόλυτη προτεραιότητα.
Έλεγαν ότι ήταν πιστοί
αλλά δεν άφηναν τίποτα από τα βαρίδια
για να ζήσουν πραγματικά την ελευθερία.
Αυτή ήταν μόνο ένα διάλειμμα
εντός της ύπαρξής τους.
Δεν άντεχαν το βάρος της ζωής
πάνω στην ελαφρότητα του είναι.
Ήθελαν μόνο την πολυτέλεια
χωρίς την ανάγκη.
Δεν άντεχαν τις ευθύνες
ήταν μόνο σε παράσταση.
Γι’ αυτό δεν είχαν κάνει τίποτα
πριν τον πόλεμο,
στη διάρκειά του
ούτε μετά.
Δεν τους αφορούσε άμεσα.
Ήταν απλώς θεατές παράστασης
κι όταν τελείωνε
ήθελαν μόνο να ηρεμήσουν.
Αλλά ο αγώνας συνέχιζε χωρίς αυτούς.