Δεν φοβόταν τον Χρόνο
αντιθέτως.
Η μουσική του παρελθόντος
συνέχιζε την πορεία της
ακάθεκτη.
Ζούσε μέσα στο μυαλό των δίκαιων
ακόμα κι αν την είχαν ξεχάσει
οι αθώοι
γιατί δεν ήξεραν
πόσο σημαντική ήταν.
Δεν εγκατέλειπε ποτέ
τον αγώνα
γιατί ακολουθούσε πιστά
την Ανθρωπότητα
και αντιστεκόταν πάντα
σε κάθε βαρβαρότητα
όπου και να ήταν
πάνω στη Γη.
Γι’ αυτό όταν την άκουγε
τον γέμιζε με μεταχαρά
γιατί θυμόταν
τη χαρά
που προκαλούσε
στους ανθρώπους.