Τα κόμματα της βαρβαρότητας προσπαθούσαν
να εκμεταλλευτούν καταστάσεις
που ήταν ήδη ακραίες
ενώ δεν είχαν καμία σχέση
με την ιδεολογία τους.
Βέβαια η εκμετάλλευση των καταστάσεων
ήταν πυρήνας της προπαγάνδας τους.
Δεν είχε σημασία το υπόβαθρο
η ουσία ήταν να φανούν
ότι ελέγχουν την πορεία
και να αποδείξουν ότι είχαν πετύχει τον στόχο τους.
Αλλά αυτή η ρητορική
δεν άλλαζε τα δεδομένα της πραγματικότητας
ήταν μόνο ένα παιχνίδι εντυπώσεων
χωρίς κανένα βάθος
γιατί ήθελαν να αγγίξουν
μόνο ψηφοφόρους
και όχι πολίτες.
Αυτός ο κρατισμός φαινόταν ότι
ήθελε την εξουσία
πάση θυσία.
Διότι το μόνο που ήθελαν
ήταν αυτό
όλα τα άλλα ήταν δευτερεύοντα
για αυτό δεν ήθελαν κάθε ψήφο
αλλά μόνο τις ελεγχόμενες.