Την ώρα που πάλευε για την Ανθρωπότητα
έπρεπε ταυτόχρονα να αγωνίζεται
και για τους αθώους
που καταπατούσαν άλλοι αθώοι.
Διότι έδιναν σημασία μόνο στους δικούς τους
και άφηναν πίσω τους
τους αθώους που δεν ήξεραν
ότι πρέπει να σωθούν
από μόνοι τους.
Έτσι έδειχνε το μονοπάτι και στους αθώους
που θα γινόντουσαν οι βάρβαροι
που καταπατούσαν τους αθώους.
Ήταν τόσο εύκολο να τους καταπατήσουν
και τόσο δύσκολο να τους σώσουν.
Έπρεπε λοιπόν να τους πείσουν
για να κάνουν το πρέπον
και να μην κινδυνεύσουν αθώοι.
Για αυτόν και η σωτηρία
μιας απλής γιαγιάς
που δεν γνώριζε καν
ήταν σημαντική
γιατί και αυτή είχε
το δικαίωμα να μην πεθάνει.
Έτσι άρχισαν και οι αθώοι να σώζουν αθώους
και απέφευγαν να γίνουν βάρβαροι.