Πολλοί δυσκολευόταν να καταλάβουν πως λειτουργεί

η βαρβαρότητα ενάντια στους λαούς.

Αλλά δεν φανταζόταν καν πως υπήρχε και διπλή

βαρβαρότητα που εκμεταλλευόταν άλλη ακόμα

κι αν αυτή ήταν δογματικά αντίθετη.

Κι όμως μία στημένη διαδήλωση επαρκούσε

για να φανούν τα στοιχεία της ειδικά όταν

το κοινό στοιχείο ήταν απλώς ότι υπήρχε

κάποιος εχθρός που έπρεπε να εξοντωθεί.

Η διπλή βαρβαρότητα δεν είχε κανένα πρόβλημα

να αξιοποιήσει προς όφελος της ακόμα και

μία γενοκτονία.

Δεν την σταματούσε το χυδαίο της κατάστασης.

Όμως το χειρότερο ήταν να αντιληφθεί κάποιος

αθώος ότι είχε ψηφίσει χωρίς να το καταλάβει

για μία από αυτή για να αποφύγει την άλλη

ενώ στο τέλος αντιλαμβανόταν ότι συνεργαζόταν

μαζί χωρίς ενοχές.

Τότε δεν ήταν πια αθώος

αλλά και αυτός βάρβαρος με τη σειρά του.

Τότε μόνο έβλεπε ότι έπρεπε να σωθεί

από την επικίνδυνη αθωότητα του

αφού ήταν ικανός να διαπράξει

το έγκλημα της ουδετερότητας

κατά της Ανθρωπότητας.