Τα χρώματα της σημαίας
εμφανίστηκαν στο κέντρο της πρωτεύουσας
της μεγαλονήσου
προς τιμή ενός λαού
που γνώρισε τη γενοκτονία
από έναν που έζησε την εισβολή
και τώρα την κατοχή.
Οι δύο λαοί είχαν συμμαχήσει πνευματικά
σ’ ένα δεσμό που μισούσε η βαρβαρότητα
αφού ήθελε να ξεχαστούν τα πάντα.
Κι όμως η πόλη που ήταν ακόμα χωρισμένη
στα δύο λόγω κατοχικού καθεστώτος
δεν είχε ξεχάσει πότε είχε δημιουργηθεί
το κράτος μετά τη γενοκτονία.
Εκείνος όμως θυμόταν και τις συνθήκες της
γέννησης και πώς στη συνέχεια
αφού το εγκατέλειψαν όλοι
έπεσε θύμα
της συνομωσίας της κόκκινης βαρβαρότητας
και της βαρβαρότητας της ημισελήνου.
Δεν έφτανε η γενοκτονία
έπρεπε να ζήσει και αυτό το έγκλημα
εξαιτίας μιας ιδεολογίας
που ήταν έτοιμη να κατασπαράξει τα πάντα
για να πάρει και να κρατήσει την εξουσία.