Όσο απίστευτο κι αν φαινόταν
η στρατηγική των αναγνωρίσεων
ήταν αποτελεσματική
διότι δημιουργούσε ένα συμμαχικό πλαίσιο
ενάντια στη βαρβαρότητα.
Δεν ήταν μόνο ένας στόχος
αλλά μια πολλαπλή δράση
που υποσκάπτει τις βλέψεις των βαρβάρων
αφού αυτοί δεν αντιμετώπιζαν πια
μόνο έναν αντίπαλο.
Έτσι μια αναγνώριση
δεν ζούσε μόνο από μόνη της
ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου πεδίου δράσης.
Και αυτό ήταν σημαντικό
αφού ήταν μια ενεργοποίηση
των κομματιών της Ανθρωπότητας
πάνω στη σκακιέρα,
στο shogiban,
στο goban…
Μόνο που η επιλογή του joseki
ήταν πάντα δύσκολη
λόγω ικανότητας εισχώρησης
στη βαθύτητα
μέσω τακτικής.
Αυτό ήταν το παράδοξο.