Η φοβία της βαρβαρότητας
αφορούσε ακόμα και τους Αγίους.
Η βαρβαρότητα ήξερε για το έργο τους
και φοβόταν την εξάπλωση του.
Οι Άγιοι πάντα πρόσεχαν τους ανθρώπους
ακόμα και με το κόστος της ζωής τους.
Γι’ αυτό οι θρησκείες που δεν είχαν Αγίους
και τους απαγόρευαν
δεν μπορούσαν να φτάσουν
στο στάδιο της πίστης
και ήταν πιο ευάλωτες
στις επιθέσεις της βαρβαρότητας
αφού οι ίδιες ήταν ένοχες.
Έτσι κάθε φορά που ένας Άγιος εντοπιζόταν
προσπαθούσαν να τον μειώσουν
και να πουν ότι ήταν μόνο
ένας ανθρωπάκος
χωρίς εμβέλεια.
Διότι πολύ απλά ήταν τυφλές
για να δουν το φως τους.
Έτσι το φωτοστέφανο
ήταν στίγμα πίστης
και λόγος εξόντωσης
για την βαρβαρότητα
και γι’ αυτό έπρεπε να προστατευτούν.