Δεν ήταν η βαρβαρότητα που καθόριζε την πορεία
εντός της ιστορίας των αθώων και των δίκαιων.
Όσοι λοιπόν χαρακτήριζαν τα πάντα
μέσω της βαρβαρότητας
έσβηναν τον ρόλο της Ανθρωπότητας.
Ενώ οι άνθρωποι ζούσαν
μέσα στην ψυχότητά της.
Αυτό ήθελε να αναδείξει
για να μην πέφτουν στην παγίδα
των δογματικών και των ραγιάδων
όλοι οι αθώοι που δεν ήξεραν
ότι αυτοί υπηρετούσαν
άμεσα και έμμεσα τη βαρβαρότητα.
Οι γενοκτόνοι ήταν στον πυρήνα
αλλά υπήρχαν επεκτάσεις παντού
λόγω της δράσης των κοινωνιών
της αδιαφορίας και της λήθης.
Αυτό είχε φανεί με την πανδημία
αφού άγγιζε τους πάντες
και έδειχνε σε όλους
τη συμπεριφορά του καθενός.
Οι φαρισαίοι προτιμούσαν τη θρησκεία
της βαρβαρότητας
και οι ραγιάδες την υπηρετούσαν.
Έτσι φάνηκαν οι πραγματικοί μαχητές
της πίστης του φωτός.