Η πηγή της ιστορίας δεν ήταν μόνο η γραφή
όπως έλεγαν οι περισσότεροι
παπαγαλίζοντας έναν ορισμό.
Η πηγή ήταν η Ανθρωπότητα.
Και γι’ αυτό το σβήσιμο της ιστορίας
ήταν έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
Θυμήθηκε πόσο λίγο τον άγγιζε
ένα τοπίο χωρίς πολιτισμό.
Η εξήγηση ήταν απλή.
Το τοπίο δεν είχε πολιτισμό.
Ενώ ο πίνακας τον είχε εκ φύσης.
Αν η βαρβαρότητα ήταν τόσο ενάντια στην ιστορία
ήταν γιατί είχε εντοπίσει την πηγή της.
Και αυτή αποτελούσε στόχο για την καταστροφή.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης
που ήταν στρατόπεδα γενοκτονίας
ήταν μαύρες τρύπες
για την Ανθρωπότητα
αφού εκεί δεν χανόταν μόνο η ανθρώπινη φύση
αλλά και κάθε ιστορία.
Έτσι η πηγή ιστορίας
έπρεπε να ενισχυθεί
και αυτός ήταν ο ρόλος
των βιβλίων, των υπολογιστών
και των υπερδομών.