Άλλοι πίστευαν μόνο
στο προπατορικό  αμάρτημα
κι άλλοι έβλεπαν
την αρχική μνημοσύνη.
Οι  πρώτοι έμεναν στο δέος
και οι δεύτεροι αντίκριζαν την αγάπη.
Οι μεν κοίταζαν μόνο το τέλος
οι δε ζούσαν την αρχή.
Τίποτα δεν είχε τελειώσει
αν υπήρχε πίστη
και αυτή άλλαζε τα πάντα.
Δεν ήταν δόγμα, δεν ήταν απαγόρευση.
Ήταν αγάπη και αμισεία.
Ήταν γνώση και χρόνος.
Αυτό είπε στους δικούς του
για να μην πέσουν
όταν έβλεπαν τα κατεχόμενα
και τον πόλεμο.
Έτσι ανακάλυψαν
την ζώνη απελευθέρωσης.
Είχε αλλάξει τον τρόπο
με τον οποίο έβλεπαν την πραγματικότητα
γιατί αυτή ήταν ήδη στη σκέψη του
από πριν.