Ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς

ζωή εντός της νεκρής ζώνης.

Ήταν δύσκολο να καταλάβει κανείς

ότι η πράσινη ζώνη είχε πάχος

και χωρούσε ολόκληρα χωριά…

Το παράδοξο ήταν ότι η νεκρή ζώνη

δεν ήταν στενόχωρη.

Υπήρχε αρκετός χώρος για να ενισχυθεί η ζωή

μέσω της ανθεκτικής στρατηγικής.

Τα δεδομένα τα είχε δει με τα μάτια του.

Δεν είχε ανάγκη να τα φανταστεί.

Κι έβλεπε ήδη την ανάσταση της νεκρής ζώνης.

Χωρίς αυτό το βλέμμα

όσοι ζούσαν στην νεκρή ζώνη

σιγοπέθαιναν μέσα στην αδιαφορία και τη λήθη

της κοινωνίας που ήθελε να ξεχάσει την κατοχή.

Όμως η νεκρή ζώνη δεν είχε πεθάνει

κι αναζητούσε τη ζωή.

Αυτή έπρεπε να ενισχυθεί με έξυπνο τρόπο.

Η νεκρή ζώνη ήταν πιο κοντά στις ελεύθερες περιοχές

παρά στα κατεχόμενα εδάφη.

Όλοι κοίταζαν αν το ποτήρι ήταν

μισό άδειο ή μισό γεμάτο.

Ενώ ήξερε ότι έπρεπε να το γεμίσουν.

Τίποτα λιγότερο.