Με τη νοημοσύνη κάθε δόγμα κινδύνευε
και τα βάρβαρα συστήματα το έβλεπαν.
Αλλά δεν μπορούσαν να απαγορεύσουν
την ύπαρξή της.
Διότι πάντα ακόμα και μέσα στη μάζα
βρισκόταν μια τεράστια τυπική απόκλιση
που δικαιολογούσε την ζωή του απίστευτου.
Η δογματική κατάρρευση
προερχόταν από τα θαύματα
της ακραίας νοημοσύνης.
Διότι η φαντασία των βάρβαρων συστημάτων
δεν ξεπερνούσε ποτέ την πραγματικότητα.
Αυτό ήταν το παράδοξο.
Τα πιο ριζοσπαστικά συστήματα
είχαν μια συντηρητική δομή
και δεν μπορούσαν να εξελιχθούν.
Κουβαλούσαν ένα γενετικό λάθος.
Πίστευαν ότι η ιστορία είχε πεθάνει
κι ότι θα μπορούσαν να γράψουν τη δική τους.
Όμως η ιστορία δεν το δεχόταν.
Έτσι τα ριζοσπαστικά συστήματα
δεν είχαν πού να φυτρώσουν,
επειδή είχαν καταστρέψει το προηγούμενο
δεν ζούσαν το επόμενο στάδιο.