Η θεωρία πινάκων
δεν ήταν μόνο θέμα γραμμικής άλγεβρας
διότι ήταν πιο πλούσια
και μπορούσε να αντέξει
την πολλαπλή πραγματικότητα
των σεναρίων
που δεν χωρούσε στην κλασική.
Οι πίνακες άντεχαν
τη σχετικότητα
ακόμα και τη γενική.
Οι πίνακες άντεχαν
τη μηχανική
ακόμα και την κβαντική.
Δεν ήταν μόνο ζωγραφική της πραγματικότητας.
Είχαν βαθύτητα
που δεν υπολόγιζαν οι αθώοι
γιατί έβλεπαν μόνο τις πινελιές
όχι τους βαθμούς ελευθερίας
που απέφευγαν τις παγίδες
ενός στημένου συστήματος
που δεν είχε ποτέ ανάδραση
γιατί ήταν δογματικό.
Ενώ ο πυρήνας του
δεν μπορούσε να ζήσει με εικόνα.