Ακόμα και οι δικοί του δεν είχαν αντιληφθεί
πόσο επαναστατικό ήταν το κλαρίνο.
Το κατάλαβαν μόνο όταν σκέφτηκαν
την παρουσία του στα κατεχόμενα
εναντίων των βαρβάρων.
Στην αρχή σκέφτηκαν τα εργαλεία τους
και τη μουσική
και μετά συνειδητοποίησαν
ότι η τελευταία ήταν πιο ισχυρή.
Διότι μόνο η νότα είχε νόημα
κι όχι ο θόρυβος.
Και εκεί όπου δεν υπήρχε πια καμπάνα
ή εκεί που είχε εξαφανιστεί η αλυσίδα
για να μην την τραβούν οι πιστοί
σκέφτηκαν ότι η έξοδος του κλαρίνου
ήταν καμπάνα.
Έτσι ήταν το όνομά της.
Δεν ήταν άλλο.
Κι είχε ψυχή.
Έτσι θα βοηθούσε τη σιωπηλή καμπάνα
να ακουστεί μέσα στην έρημο.
Για να μάθουν οι άλλοι δικοί τους
ότι είχε έρθει η απελευθερωτική σκέψη
στα κατεχόμενα.