Το τριαντάφυλλο του θύμισε
τα πέταλα του κόσμου.
Επειδή ήταν πυκνά έδειχναν την πολλαπλότητα
στον καθένα χωρίς εμπόδια.
Και ήταν μετά πιο εύκολο
να φανταστούν την ίδια την Ανθρωπότητα
αλλά και τη δράση της βαρβαρότητας
αφού αυτή μπορούσε
να κόψει με μία
το τριαντάφυλλο
και να χαθούν τα πέταλα του κόσμου.
Αλλά πώς να το δουν
όλοι αυτοί που έκοβαν τα λουλούδια
χωρίς ποτέ να καταλάβουν
πόσο βάρβαρη ήταν
αυτή η πράξη.
Ακόμα κι όταν τα έκαναν δώρο
κανείς δεν τους έλεγε
ότι ήταν κομμένα κεφάλια.
Αλλά εκείνος το εξηγούσε
γιατί ήξερε ότι οι αθώοι δεν ήξεραν
κι έπρεπε να μάθουν
τις πράξεις πολιτισμού
για να το χαρεί κι ο μικρός πρίγκηπας.