Οι χρονογέφυρες ήταν δεσμοί

μεταξύ γεγονότων.

Δεν αποτελούσαν όμως μια κλειστή δομή

αντιθέτως ήταν ένα ανοιχτό δίκτυο

που ζούσε εντός της ιστορίας της στρατηγικής

και της στρατηγικής της ιστορίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο ήταν αόρατες στους περισσότερους.

Αν όλοι έσκυβαν το κεφάλι

δεν μπορούσαν να δουν ούτε

τις αερογέφυρες.

Όσοι έδιναν σημασία μόνο στη γεωγραφία

είχαν πάντα προβλήματα με την ιστορία.

Οι χρονογέφυρες ήταν πιο αφαιρετικές

αφού επέτρεπαν την απελευθέρωση

της κατεχόμενης ιστορίας.

Έδειχναν δηλαδή ότι πάνω

από τα τεχνάσματα των συστημάτων

υπήρχε μια ιστορία

που είχε τη βαθύτητα της στρατηγικής.

Όσο βάρβαρη και να ήταν η κατοχή

πάντα έδειχναν την αλήθεια

δηλαδή ότι τα κατεχόμενα

δεν ήταν κράτη

αλλά καταπάτηση εθνών.