Στην ελβετική γέφυρα κατάλαβαν

τους κώδικες της σύνθεσης

με τις τρεις γέφυρες.

Τα σχήματα τους είχαν ενσωματωθεί

στην παρτιτούρα που είχαν ακούσει.

Έτσι πάνω στην αιωνόβια γέφυρα

είδαν και τις άλλες.

Μάλιστα τότε αντιλήφθηκαν

πόσο σημαντική ήταν η διάδοση.

Αυτό σκέφτηκαν όταν μπήκαν στο μεγάλο κιόσκι.

Ακολούθησαν τις γραμμές του τραίνου

και φαντάστηκαν τι είχαν ζήσει

όλες αυτές οι γυναίκες

βλέποντας τα δάκρυά τους

μέσω της λίμνης.

Η ασχετοσύνη ήταν επικίνδυνη

σαν την αθωότητα.

Πώς να λυπηθούν εκατομμύρια γυναικών

αν δεν ήξεραν την ιστορία;

Πως να δουν τη βαρβαρότητα

εντός ιδεολογικού στρατού

αν δεν γνώριζαν τις πράξεις βαρβαρότητας.

Μέσα στην ομορφιά της ανθρώπινης φύσης

υπήρχε και η μνημοσύνη.

Άλλη μία ιδιότητα του Παραδείσου.