Το σύστημα της προπαγάνδας έβριζε
αυτούς που ήταν οι μόνοι
που είχαν πραγματικά βοηθήσει την Ευρώπη
ενώ αυτό δεν είχε σταματήσει
να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα
σε όλα τα κατεχόμενα της Ευρώπης.
Η αμισεία του Νέου Κόσμου
δεν είχε φανεί μόνο μια φορά.
Όσες αδικίες κι αν είχε υποστεί
πάντα ερχόταν να βοηθήσει την Ευρώπη.
Ο αθώος τα έβαζε πάντα
με τον δίκαιο
γιατί κανείς άλλος δεν ασχολιόταν
μαζί του.
Και φοβόταν τόσο πολύ
τη βαρβαρότητα
που δεν μπορούσε
να της ασκήσει κριτική
ακόμα κι αν είχε στα χέρια του
όλα τα αποδεικτικά στοιχεία
ενός εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας
που δεν ήταν ακόμα
επίσημα αναγνωρισμένο
λόγω δειλίας.