Το μεγάλο σενάριο
είχε ως βάση μία διαπραγμάτευση.
Και τα θεμέλιά της ήταν το μέλλον.
Δεν συζητάμε για αυτά που έγιναν πριν
αλλά για αυτά που θα γίνουν μετά.
Η θεωρία παιγνίων αρχίζει από το τέλος.
Η αρχή είναι συνέπεια
της επιλογής του τέλους.
Η στρατηγική ιστορία το ξέρει
αλλά όχι η εσωτερική.
Η εξωτερική ιστορία σχεδιάζει
η εσωτερική αυτοσχεδιάζει.
Η πρώτη ξέρει γιατί επέλεξε την αρχή
ενώ η δεύτερη αναρωτιέται
πού θα καταλήξει.
Το μεγάλο σενάριο
είχε επιλέξει ότι ο κόσμος
θα ήταν χωρίς τον κοινό εχθρό
ενώ αυτός κυριαρχούσε παντού.
Αυτό το αδιανόητο
που επιλέχθηκε συνειδητά
θα άλλαζε
και τον ίδιο τον πόλεμο
επειδή
ήταν παγκόσμιος.